Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ 3 0 8 0
Θέμα: «
Περί τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς Ἡμέρας τῆς Πολύτεκνης Οἰκογενείας»
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Μέ τήν παροῦσα Ποιμαντορική Ἐγκύκλιο ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, μετά πολλῆς ἐν Κυρίῳ ἀγαλλιάσεως καί χαρᾶς, ἐπικοινωνεῖ σήμερα μέ τό εὐσεβές πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας. Καί τοῦτο, μέ σκοπό νά ὑπενθυμίσει τόν ἑορτασμό τῆς Ἡμέρας τῆς Πολύτεκνης Οἰκογενείας, ὁ ὁποῖος ἔχει καθορισθεῖ ἀπό τήν Ἀνωτάτη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ἑλλάδος καί ἐπιτελεῖται κατά τήν παροῦσα Κυριακή.
Ἡ ἐν λόγῳ Συνομοσπονδία ἐκπροσωπεῖ τίς πολύτεκνες οἰκογένειες τῆς Πατρίδος μας, οἱ ὁποῖες εἶναι περισσότερες ἀπό διακόσιες χιλιάδες (200.000), καί ἀπό κοινοῦ μέ τούς ἑκατό Συλλόγους Πολυτέκνων - Μέλη τῆς Συνομοσπονδίας, ἑορτάζει τήν προαναφερθεῖσα ἑορτή. Παραλλήλως, τιμᾶ καί τούς προστάτες Ἁγίους τῆς Συνομοσπονδίας· τούς ἁγίους Τερέντιο, Νεονίλλη καί τά ἑπτά τέκνα τους. Τά ἐννέα μέλη τῆς θεοσεβοῦς αὐτῆς πολύτεκνης οἰκογενείας, ἐξαιτίας τῆς βαθειᾶς τους πίστεως στόν Χριστό, συνελήφθησαν κατά τήν περίοδο τῶν φοβερῶν ἐναντίον τοῦ Χριστιανισμοῦ διωγμῶν, βασανίσθηκαν ποικιλοτρόπως καί ὑπέστησαν ἅπαντες τόν διά ξίφους θάνατο. Ἔτσι, δόξασαν μέ τήν ζωή καί τό μαρτύριό τους τόν Κύριο, ὁ Ὁποῖος δοξάζει, κάνει δηλαδή μετόχους τῆς Βασιλείας Του, ὅλους ὅσοι Τόν δοξάζουν μέ ἔργα καί λόγια, μέ τήν μετάνοια καί τό εὐαγγελικό ἦθος, μέ τήν ζωή καί τόν θάνατό τους.
Ὁ σημερινός, λοιπόν, ἑορτασμός τῆς Ἡμέρας τῆς Πολύτεκνης Οἰκογενείας προβάλλει ὡς σημαντική εὐκαιρία προβληματισμοῦ τόσο γιά τήν Ἑλληνική Πολιτεία, ὅσο καί γιά τήν Ἑλληνική Κοινωνία γενικότερα, δεδομένου ὅτι, δυστυχῶς, ἡ Πατρίδα μας βρίσκεται στά πρόθυρα δημογραφικῆς καταρρεύσεως.
Εἶναι τοῖς πᾶσι γνωστό ὅτι κάθε χρόνο οἱ θάνατοι ὑπερτεροῦν σταθερά τῶν γεννήσεων καί ὁ πληθυσμός τῆς Χώρας μας συνεχῶς γηράσκει. Πολλοί εἰδήμονες, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀσχοληθεῖ εἰς βάθος μέ τήν ὑπογεννητικότητα καί τό δημογραφικό πρόβλημα ἔχουν καταθέσει διάφορες προτάσεις γιά τήν ὅσον τό δυνατόν ἔγκαιρη καί τελεσφόρο ἐπίλυσή του, σέ προσωπικό καί συλλογικό ἐπίπεδο· Καθότι τό δημογραφικό πρόβλημα ἔχει κοινωνικές, οἰκονομικές, ἐθνικές καί γεωπολιτικές συνέπειες, ἡ ἀντιμετώπιση τῶν ὁποίων εἶναι ἰδιαιτέρως δυσχερής.
Γι’ αὐτό καί θεωροῦμε ὅτι ἡ Ἑλληνική Πολιτεία ὀφείλει νά ἀσχοληθεῖ ὅλως ἰδιαιτέρως καί ἐπισταμένως μέ τό δημογραφικό καί τήν ὑπογεννητικότητα καί νά δώσει κίνητρα καί εὐεργετικά μέτρα σέ νέους γονεῖς καί πολύτεκνες οἰκογένειες, προκειμένου νά ἀντιμετωπισθοῦν πρακτικές δυσκολίες καί ποικίλα προσκόμματα.
Ἐμεῖς ὡς Ἐκκλησία, ὡς τό Σῶμα τοῦ Χριστοῦ «παρατεινόμενον εἰς τούς αἰῶνας», ἐπιθυμοῦμε νά ἐπισημάνουμε καί μία ἄλλη διάσταση αὐτοῦ τοῦ θέματος, ἡ ὁποία συνδέεται ἄρρηκτα μέ τόν λόγο τοῦ Εὐαγγελίου καί τήν ἐκκλησιαστική μας Παράδοση. Πρόκειται περί τοῦ χαρίσματος, πού παρέχει ἡ Ἐκκλησία στόν ἄνθρωπο, νά ὑπερβεῖ τήν ἀτομικότητά του καί νά ὁδηγηθεῖ ἀπό τήν ὕπαρξη στήν συνύπαρξη· ἀπό τήν σχάση, τήν διαίρεση, στήν σχέση, στήν κοινωνία δηλαδή μέ τόν Θεό καί τόν συνάνθρωπο. Αὐτή ἀκριβῶς ἡ χαρισματική δυνατότητα ἐμπνέει στόν ἄνθρωπο τήν διάθεση καί τήν τόλμη νά μή ζεῖ μόνον γιά τόν ἑαυτό του, ἀλλά μέ τήν ἀκατανίκητη δύναμη καί ἕλξη τῆς ἀγάπης νά καλλιεργεῖ τό πνεῦμα τῆς ἑνότητας καί νά δημιουργεῖ οἰκογένεια, ὡς ἐχέγγυο ἀληθινῆς καί σταθερῆς ἀγάπης. Ἔτσι, ἀπό τήν εὐλογημένη κατά Θεόν συζυγία θά προκύψουν ὡς καρπός ἀγάπης, ὡς «νεόφυτα ἐλαιῶν», ὡς νέα ζωή καί ἐλπίδα οἱ νέοι βλαστοί, τά παιδιά. Τά παιδιά, τά ὁποῖα, ὀμορφαίνουν τόν κόσμο, νοηματοδοτοῦν τήν ζωή τῶν γονέων τους καί ἀξιώνουν τόν ἄνθρωπο νά γίνεται συνδημιουργός τοῦ Θεοῦ. Μάλιστα, μέ τήν ἀγάπη, τήν στοργή, τήν θυσία καί, γενικότερα, τήν ἀγωγή καί τό ἦθος πού ἀγωνίζονται οἱ γονεῖς νά προσφέρουν στά παιδιά τους γίνονται καί οἱ ἴδιοι καλύτεροι, περισσότερο ἀληθινοί, ἔμπειροι, χαρούμενοι· ἀποκτοῦν τήν αἴσθηση ὅτι ἐκπληρώνουν τόν προορισμό τῆς ἐπί γῆς βιοτῆς τους. Καί ἐκτός τούτου, ὅσο περισσότερο ἀγαπᾶ καί ἐμπιστεύεται κάποιος τόν Θεό, τόσο μεγαλύτερη εὐλογία θεωρεῖ τόν ἐρχομό πολλῶν παιδιῶν στήν ζωή καί τήν οἰκογένειά του.
Γι’ αὐτό, εἰλικρινῶς, θαυμάζουμε, ἐπευλογοῦμε, συγχαίρουμε καί εὐχαριστοῦμε ἀπό καρδίας τίς εὐλογημένες πολύτεκνες οἰκογένειες, πού σέ πεῖσμα τῶν χαλεπῶν καί ἐγωκεντρικῶν καιρῶν μας, ζοῦν τό χάρισμα τῆς συνυπάρξεως καί μέ θυσιαστική ἀγάπη διακονοῦν τό μυστήριο τῆς ζωῆς καί δέχονται μέ χαρά τά παιδιά ὡς δῶρα τοῦ Θεοῦ.
Συγκινούμεθα ὅταν βλέπουμε τά πρόσωπα αὐτῶν τῶν πολυτέκνων οἰκογενειῶν νά ἀκτινοβολοῦν ἀπό χαρά, εἰρήνη, ἀγάπη, καλωσύνη, ἀξιοπρέπεια, εὐγένεια, ἐλπίδα. Καί ὅλα αὐτά παρά τόν ἰσχυρό κλονισμό τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογενείας, παρά τίς κοινωνικές, οἰκονομικές καί λοιπές δυσκολίες πού ὑφίσταται ὁ Ἑλληνικός λαός μας. Τοιουτοτρόπως, θεωροῦμε ὅτι ἡ ἀποστολή τῆς ὀρθόδοξης πολύτεκνης οἰκογενείας στήν ἐποχή μας εἶναι νά δώσει τήν μαρτυρία ὅτι ἡ ὕπαρξη τοῦ ἀνθρώπου νοηματοδοτεῖται στόν βαθμό πού συνυπάρχει ἐν ἀγάπῃ μέ τόν ἄλλο· στόν βαθμό συναισθήσεως ὅτι ἡ οἰκογένεια, ἡ γέννηση παιδιῶν, ἡ σπουδή καί ὁ ἀγώνας γιά τήν σωστή ἀνατροφή τους ἀποτελοῦν τό πλέον ἀρραγές θεμέλιο γιά τό μέλλον τῆς κοινωνίας, τῆς Πατρίδας μας, τῆς ζωῆς μας, τῆς ὑποστάσεώς μας.
Ἀγαπητοί, ἡ ἁγία δυάς τῶν συζύγων, Τερέντιος καί Νεονίλλη, καί τά ἑπτά τέκνα τους μαρτύρησαν γιά τόν Χριστό καί ὁμολόγησαν τήν καλή ὁμολογία τῆς Πίστεως. Εἴμαστε πεπεισμένοι ὅτι καί κάθε ὀρθόδοξη πολύτεκνη οἰκογένεια μέ τούς ἀγῶνες καί τίς ἀγωνίες της, ὁμολογεῖ μέ ἀκράδαντη ἐμπιστοσύνη τήν πρόνοια, τήν ἀγάπη, τήν μέριμνα τοῦ Θεοῦ γιά τόν ἄνθρωπο. Κατ’ αὐτόν τόν τρόπο μαρτυρεῖ ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς εἶναι ὁ χορηγός τοῦ δώρου τῆς ζωῆς, τῆς οἰκογενείας, τῆς πολυτεκνίας, τῆς καλλιτεκνίας καί κάθε εὐλογίας· ἡ ἀρχή καί ἡ ἀτέλεστος τελειότης τῆς ὑπάρξεώς μας.
Μετά πολλῶν πατρικῶν εὐχῶν καί ἀγάπης.
† Ὁ Ἀθηνῶν Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος
† Ὁ Καρυστίας καί Σκύρου Σεραφείμ
† Ὁ Μονεμβασίας καί Σπάρτης Εὐστάθιος
† Ὁ Μαντινείας καί Κυνουρίας Ἀλέξανδρος
† Ὁ Νικοπόλεως καί Πρεβέζης Χρυσόστομος
† Ὁ Ἱερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου Θεόκλητος
† Ὁ Μαρωνείας καί Κομοτηνῆς Παντελεήμων
† Ὁ Κίτρους καί Κατερίνης Γεώργιος
† Ὁ Ἰωαννίνων Μάξιμος
† Ὁ Ἐλασσῶνος Χαρίτων
† Ὁ Θήρας, Ἀμοργοῦ καί Νήσων Ἀμφιλόχιος
† Ὁ Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως Νικηφόρος
† Ὁ Αἰτωλίας καί Ἀκαρνανίας Δαμασκηνός
Ὁ Ἀρχιγραμματεύς
Ἀρχιμ. Ἰωάννης Καραμούζης
