Εορτή των Τριών Ιεραρχών

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2019

Θα τελέσουμε Θεία Λειτουργία και αρτοκλασία επ' ευκαιρία της εορτής

των Τριών Μεγίστων Φωστήρων της Τρισηλίου Θεότητος

Βασιλείου του Μεγάλου, Ιωάννη του Χρυσοστόμου, Γρηγορία του Θεολόγου

συνεχιστε την αναγνωση

Θεία Λειτουργία στο ξωκλήσι του Αγίου Αντωνίου

- ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ -

 Την Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2019 ημέρα μνήμης του Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου θα τελεσθεί Όρθρος και Θεία Λειτουργία στο ομώνυμο ξωκλήσι στην περιοχή της Αγίας Τριάδος.

Ο Αντώνιος γεννήθηκε γύρω στο 250 στην πόλη Κομά της Άνω Αιγύπτου, από γονείς εύπορους και ευλαβείς. Έζησε στα χρόνια ρωμαίων αυτοκρατόρων, όπως ο Διοκλητιανός (284-305), ο Μαξιμιανός (285-305) και ο Μέγας Κωνσταντίνος. Από την παιδική του ηλικία ήταν ολιγαρκής και αυτάρκης κι έδειξε ενδιαφέρον για τη λατρευτική ζωή της εκκλησίας. 

Σε ηλικία 20 ετών έχασε και τους δύο γονείς του. Έξι μήνες αργότερα μοίρασε τα υπάρχοντά του στους φτωχούς, υπακούοντας στην ευαγγελική περικοπή του πλούσιου νεανίσκου, και αποσύρθηκε σε σπήλαιο της ερήμου, όπου έζησε ασκητικό βίο για 25 συναπτά έτη. 

Η φήμη του διαδόθηκε σύντομα στις τοπικές εκκλησίες, πολλοί δε χριστιανοί κατέφευγαν στην ίδια περιοχή για να ασκητεύσουν και να ακούσουν τη διδασκαλία του. 

Το έτος 311, κατά το διωγμό του αυτοκράτορα Μαξιμίνου (307-313), κατήλθε στην Αλεξάνδρεια, για να ενθαρρύνει και να βοηθήσει τους πιστούς της τοπικής εκκλησίας. Όταν έπαυσε ο διωγμός, ο Αντώνιος επανήλθε στην έρημο. Αισθανόταν, όμως, ενοχλημένος από την παρουσία πολλών πιστών που πήγαιναν να τον συναντήσουν κι έτσι αναζήτησε ένα νέο καταφύγιο στο όρος Κολξίμ της Ερυθράς Θάλασσας. Κι εκεί, όμως, προσέρχονταν πολλοί χριστιανοί για να λάβουν την ευλογία του και να θεραπευτούν. Η φήμη του έφθασε μέχρι και τα υψηλά κλιμάκια της αυτοκρατορίας.

 Ο Μέγας Κωνσταντίνος και γιοι του, Κωνστάντιος και Κώνστας, είχαν τακτική αλληλογραφία μαζί του και τον συμβουλεύονταν για διάφορα θέματα. 

Κατά τη διάρκεια του ασκητικού βίου του δεν άλλαξε ποτέ ένδυμα, ούτε έπλυνε το σώμα ή τα πόδια του με νερό. Δίδασκε τους μαθητές του να μη θεωρούν τίποτε ανώτερο από την αγάπη του Χριστού και να μη νομίζουν ότι επειδή απέχουν από τα κοσμικά αγαθά, στερούνται κάτι αξιόλογο. Το να αφήνει κανείς τα επίγεια αγαθά, έλεγε, είναι σαν να καταφρονεί μία δραχμή από χαλκό, για να κερδίσει εκατό χρυσές. Τόνιζε ότι δεν πρέπει να λησμονούμε ότι ο ανθρώπινος βίος είναι πρόσκαιρος συγκρινόμενος προς την αιώνια ζωή και ότι δεν πρέπει να κοπιάζουμε για την απόκτηση πρόσκαιρων αγαθών, τα οποία δεν μπορούμε να πάρουμε μαζί μας, αλλά για την απόκτηση αιώνιων αγαθών, δηλαδή της φρόνησης, της δικαιοσύνης, της σωφροσύνης, της ανδρείας, της συνέσεως και της αγάπης. 

Ο Άγιος Αντώνιος, ο επονομασθείς από την εκκλησία Μέγας, κοιμήθηκε το 356 σε ηλικία 105 ετών, έχοντας απόλυτη σωματική και πνευματική υγεία. Λίγο πριν από την αποδημία του χάρισε στους δύο πιο διαπρεπείς μαθητές του, τον Σεραπίωνα και τον Μέγα Αθανάσιο, τα μοναδικά του περιουσιακά στοιχεία, ένα χιτώνιο και δύο μηλωτές (προβιές). Σύμφωνα με την επιθυμία του, ο τόπος της ταφής του παρέμεινε μυστικός. Αργότερα, τα λείψανά του μεταφέρθηκε στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στην Αλεξάνδρεια επί Ιουστινιανού (561) και από εκεί το 635 στην Κωνσταντινούπολη. Τον 11ο αιώνα τα παρέλαβε ένα γάλλος ευγενής, ονόματι Ζοσλέν, ο οποίος τα εναπόθεσε στο Αββαείο του Αγίου Αντωνίου, στην ομώνυμη πόλη της Ν.Α. Γαλλίας (Saint-Antoine-l'Abbaye), όπου βρίσκονται σήμερα.

συνεχιστε την αναγνωση

Μήνυμα Ιεράς Συνόδου για την Εορτή των Τριών Ιεραρχών

Ἀγαπητοί μας μαθητές καί μαθἠτριες, 

Κάθε χρόνο τήν 30" Ἰανουαρίου, ἑορτὰζουμε μέ λαμπρότητα τήν ἑορτή τῶν «Τριῶν μεγίστων φωστήρων τῆς Τρισηλίου Θεότητος». Τιμοῦμε Βασίλειο τόν Μέγα, Γρηγόριο τὀν Θεολόγο καί Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο, τὰ χρυσᾶ αὐτά στόματα τοῦ ἑλληνικοῦ καί χριστιανικοῦ λόγου, τὰ ὁποῖα, ὅπως ψάλλουμε στό Ἀπολυτίκιό τους, κατάρδευσαν, δηλαδή πότισαν͵ ὅλη τὴν Οικουμἑνη μὲ διδάγματα Θεογνωσίας. 

Ἐζησαν τόν 4o αἰῶνα καί βοήθησαν στήν ἀποδοχή καί κατανόηση τῆς ἑλληνικῆς Παιδείας ἀπὸ τοὺς Χριστιανοὺς τῆς Ἑλλάδος καί τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Εἰχαν καί οἱ τρεῖς μεγάλη μόρφωση, ὄχι μόνο θεολογικῆ, ἀλλά καί βασισμένη στά ἀρχαῖα ἑλληνικὰ κείμενα. Πίστευαν ὅτι ὁ Χριστιανός ἔχει πολλὰ νὰ ὠφεληθεῖ ἀπό τή μελέτη τῶν κλασικῶν κειμένων τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γραμματείας, ἀρκεῖ ἡ μελέτη αὐτή νὰ γίνεται προσεκτικά καί επιλεκτικἁ, ὅπως συμβαίνει μὲ τὴν μέλισσα, ἡ ὁποία λαμβάνει ἀπὸ τὰ ἄνθη μόνο ὅ,τι τῆς χρειάζεται γιὰ νὰ φτιἁξῃ τὸ μέλι. 

Ὁ Μέγας Βασίλειος, Ἐπίσκοπος Καισαρείας τῆς Καππαδοκίας, ἔγραψε ἕνα περίφημο κείμενο μέ Θέμα πῶς οἱ νέοι μποροῦν νά ώφεληθοῦν ἀπὸ τὰ ἀρχαῖα ἑλληνικὰ κείμενα. ᾽Εκεῖ παραθέτει παραδείγματα ἤθους ἀπὸ τὸν βίο μεγάλων μορφὡν τῆς Ἀρχαιότητος. Μεταξὺ ἄλλων παρουσιάζει θετικὰ παραδείγματα ἐγκρατείας ἀπό τον βίο τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, τοῦ σπουδαίου αὑτοῦ τέκνου τῆς ἑλληνικῆς Μακεδονίας. 

Ὁ Ἄγιος Γρηγόριος ὸ Θεολόγος, Ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπὀλεως, ἐκφωνώντας Ἐπιταφιο Λόγο πρός τόν καλό του φίλο Μέγα Βασίλειο, υπογραμμίζει ὅτι τό σπουδαιότερο ἀγαθό γιὰ τὸν ἄνθρωπο εἶναι ἡ Παιδεία, ἡ μόρφωση. Προσθέτει ἐπίσης ὅτι παράλληλα μὲ τὴν ἑκκλησιαστική παιδεία, τά χριστιανικά γράμματα δηλαδή, πρέπει οἱ νέοι νά γνωρίζουν καί τῆ σοφία πού ἔρχεται ἔξω ἀπὸ τὸν ναό (ἔξωθεν ἠ θύραθεν παιδεία) ὲννοώντας τά κλασικἁ κείμενα τῶν Ἀρχαίων Ελλήνων. 

Στην Ἀντιόχεια τῆς Συρίας ἔζησε ὁ Ἀγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος͵ ὁ ὁποῖος ἔφτασε μέχρι τὸ ἀξίωμα τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως. Η πατρίδα του τότε ῆταν σημαντικό κέντρο ἑλληνικῆς Παιδείας. Σπούδασε τή ρητορική καί τή νομικὴ, ἀλλά ἀφοσιώθηκε στήν Ἐκκλησία. Οἱ ἀπόψεις του γιά τήν παιδαγωγική εἶναι διαχρονικές καί ὲπίκαιρες καί διδάσκονται σήμερα, μετα ἀπό τόσους αἰῶνες, σὲ κορυφαία πανεπιστἡμια ἐντός καί ἐκτός Ελλάδος. 

Οἱ Τρεῖς Ἰερἁρχες ἀγωνίσθηκαν γιὰ μιὰ Παιδεία, ἡ ὁποία δέν Θά προσφέρει ἁπλῶς τεχνική καί ὲπαγγελματική κατάρτιση, ἀλλά θὰ εἶναι διδασκαλία γνώσεων καί ἤθους, ὥστε ἡ μόρφωση νά ἀποβαίνει οὐσιαοτικἁ σέ διαμόρφωση χαρακτήρων. Πίστευαν σέ Παιδεία προσανατολισμένη στόν Θεό καί στόν συνάνθρωπο. Σέ σχολεῖο, τό ὁποῖο θά διδάσκει τή φιλανθρωπία, τὀν σεβασμὸ σὲ κάθε ἀδύναμο καί πάσχοντα ουνἁνθρωπο, τήν ἐλευθερία πού συνδυάζεται μέ ὑπευθυνότητα, τόν ὑγιῆ καί ἀφανἀτιστο πατριωτισμό. 

Ἀγαπητά μας παιδιά, σᾶς εὐχόμαστε καλή πρόοδο καί σᾶς καλοῦμε νά γνωρίσετε τὰ κείμενα καί τή σοφία τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν. Νά τούς ἔχετε ὡς πρότυπα στή ζωή σας, μέσα ἀπό οὐσιαστική μελέτη, καί νἀ Θυμᾶστε ὅτι σκοπός τῆς Παιδείας εἶναι νὰ γίνετε ὁλοκληρωμένες προσωπικότητες μέ σφαιρική γνώση, χρήσιμοι για τήν κοινωνία, τὴν πατρίδα καί τἠν Ἀνθρωπότητα. 

Το μέλλον θὰ εἶναι καλύτερο ἄν φωτισθοῦμε ὅλοι ἀπὸ τὰ νάματα καί τὸν τρόπο ζωῆς τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, τοῦ Ἀγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί τοῦ Ἀγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου. 

Με πατρικἐς εὐχὲς καί ἀγάπη. 

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ ΔΙΑΡΚΟYΣ ΙΕΡΑΣ ΣΤΝΟΔΟY

συνεχιστε την αναγνωση

Πρωτοχρονιά στον Άγιο Θωμά Βοιωτίας

Σε γιορτινό κλίμα και με κάθε επισημότητα στην εκκλησία του χωριού μας έγινε η πρωτοχρονιάτικη θεία λειτουργία του μεγάλου Βασιλείου, η δοξολογία για το νέο έτος και η κοπή της βασιλόπιτας. Στο τέλος της θείας Λειτουργίας ο εφημέριος του χωριού μας π. Γεώργιος Μανωλόπουλος ευχήθηκε χρόνια πολλά σε όλους και καλή και ευλογημένη χρονιά.
Τέλος να αναφερθεί πως ο εφημέριος της ενορίας μας και το εκκλησιαστικό συμβούλιο ευχαριστούν θερμά τα αδέρφια Στερπη Χρήστο και Αγγελική για την προσφορά της βασιλόπιτας στην ενορία μας.

 

συνεχιστε την αναγνωση