Αγιος Θωμάςς

το ξωκλήσι του Αγίου Θωμά στο δέλτα του Ασωπού με τον Λάρι και απέναντι από τη νεκρόπολη της αρχαίας Τανάγρας

το Γεννέσιο της Θεοτόκου

Ο κεντρικός ναός του χωριού

.............................

..............................................................

Η δεξιά αψίδα

ο μεγάλης βουλής άγγελος

Παρεκλήσιο Παναγιάς Λιατανιώτισσας

Ευρίσκεται στο πάρκο της σπηλιάς

14 Απρ 2020

Δελτίον Τύπου Μητροπόλεως Θηβών & Λεβαδείας

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΘΗΒΩΝ & ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ

Λεβάδεια, 14 Απριλίου 2020
ΔΕΛΤΙΟΝ ΤΥΠΟΥ
Ο κίνδυνος από την πανδημία του φονικού μεταδοτικού κορωνοϊού έχει δημιουργήσει ένα νέο περιβάλλον με μεγάλες δυσκολίες σε όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ζωής και δραστηριότητας. 
Η νέα κατάσταση συνιστά και για την Εκκλησία μια σοβαρή πρόκληση και θέτει πρωτοφανή προβλήματα, τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο, τα οποία ζητούν άμεση και πειστική επίλυση. 
Από την πρώτη στιγμή η Εκκλησία μας με αγαπητική και κενωτική διάθεση επέδειξε διάκριση και αίσθημα υψηλής ποιμαντικής ευθύνης, χωρίς όμως πνευματικές εκπτώσεις που θίγουν το δόγμα Της. 
Άμεσα και έγκαιρα συμφωνήσαμε και συμπράττουμε ενεργά στην εφαρμογή των κυβερνητικών μέτρων για την πρόληψη της διάδοσης του ιού και την προστασία της δημόσιας υγείας, που έχουν επεξεργασθεί και εισηγούνται έγκριτοι ειδικοί επιστήμονες και εμπειρογνώμονες. 
Στη στάση αυτή της Εκκλησίας δεν υπάρχει ίχνος πολιτικής σκοπιμότητας, αλλά μόνον διάθεση να περιφρουρήσει το ύψιστο αγαθό της υγείας και ζωής των ανθρώπων. Παρά ταύτα μας ανησυχεί και μας προβληματίζει μια τάση που μεθοδικά καλλιεργείται μέσα στο θολό τοπίο του γενικευμένου πανικού, τάση αδίκως πλην σαφώς αντιεκκλησιαστική. Σα να βρήκε την ευκαιρία η υφέρπουσα εκκοσμίκευση και άρνηση της πίστεως και πάλι να επιτεθεί. 
Λησμονήθηκαν όλα όσα προσέφερε και προσφέρει στη διάρκεια της πολύχρονης κρίσης η Ορθόδοξη Εκκλησία μας δίνοντας τα πάντα για να στηρίξει τη ζωή των Ελλήνων, πράγμα που πανθομολογείτο από επίσημα και μη χείλη. 
Βιώνουμε πολύ πόνο και αγωνία, ζώντας τη δύσκολη κατάσταση του λαού μας, που ένα μήνα τώρα καθηλωμένος στο σπίτι του ψάχνει να βρει πνευματικά ερείσματα για να συνεχίσει. 
Οι τελευταίες αποφάσεις στέρησαν από τους Έλληνες Ορθοδόξους και την ελάχιστη δυνατότητα ατομικής προσευχής στους Ιερούς Ναούς κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα. 
Τελούνται οι Ακολουθίες, όπως τελούνται, αλλά και πάλι με πολλά προβλήματα και διαμαρτυρίες μεγάλου αριθμού πιστών. 
Ιδιαίτερα μας ανησυχεί και μας πονά η άδικη στοχοποίηση και πολεμική της εκκλησιαστικής μας ζωής και του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας και της Θείας Κοινωνίας. 
Πολύ σωστά ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπός μας στην πρόσφατη συνέντευξή του και σε ομιλίες του διεχώρισε τα πράγματα επισημαίνοντας ότι: «…. Εκεί που χρειάζεται η «οικονομία» είναι η συνάθροιση και εκεί συνεννοούμεθα με την Πολιτεία, η οποία δεν έχει λόγο για την Θεία Κοινωνία….» καθώς και με την σημερινή του δήλωση επιβεβαιώνει την παραπάνω θέση αναφέροντας ότι: «έχουμε δύο στοιχεία, το στοιχείο της Θείας Ευχαριστίας και το στοιχείο της συναθροίσεως. Δεν συζητείται η Θεία Κοινωνία, η συνάθροιση είναι κάτι διαφορετικό». 
Η Θ. Ευχαριστία κατά την πίστη της Εκκλησίας, δεν είναι απλά μια τελετή, αλλά ο πυρήνας και η πεμπτουσία της Εκκλησιαστικής ζωής. Για τους πιστούς ήταν και είναι αδιανόητη η εξ αυτής μετάδοση ασθενειών. 
Αυτό τονίστηκε πολλές φορές σε επίσημες ανακοινώσεις και δεν μπορούμε να ανεχθούμε τις ασεβείς ειρωνείες, τον χλευασμό και την επιπόλαιη απαξίωσή της εν ονόματι δήθεν της επιστημονικότητας. 
Δίνεται η εντύπωση ότι καλλιεργείται και μεθοδεύεται ένα έντονα αντιεκκλησιαστικό κλίμα κατά των κληρικών, των πιστών και σε μερικές περιπτώσεις και αυτής της πίστεως. 
Πρός τι, λοιπόν, ο υπερβάλλων ζήλος; Πού στοχεύει και πού οδηγεί η όλη ατμόσφαιρα; Δεν σκεπτόμαστε την επόμενη μέρα, όταν καταλαγιάσει η επιδημία; Τις συνέπειες και τα υπάρχοντα προβλήματα που θα γιγαντωθούν; Ερωτήματα που βασανίζουν τις ψυχές μας. 
Ζούμε πρωτόγνωρη Μεγάλη Εβδομάδα. Το μήνυμα του Πάθους και της Ανάστασης του Χριστού είναι για όλους μας δυνατό, μοναδικό και προπαντός ενισχυτικό. 
Ακούστηκαν και γράφτηκαν τόσα πολλά, όλο αυτό το διάστημα. Όλοι γίναμε διδάσκαλοι και όλοι θέλουμε να επικρατήσει η γνώμη μας. Ας ψηλαφήσουμε τη θυσία του Χριστού και το μήνυμα που πηγάζει από το κενό μνημείο για να καταλαγιάσουν και ειρηνεύσουν οι ψυχές μας. 
Η προσευχή μας είναι να βιώσουμε μέσα μας την ειρήνη του επί το εκούσιον Πάθος πορευομένου Κυρίου μας και να συνεχίσουμε διατηρώντας την αγάπη και την ενότητα. 
Η Εκκλησία στην ιστορική πορεία Της συνάντησε πολλές και πολύμορφες εναντιότητες και δοκιμασίες και τελικά εξήλθε θριαμβεύουσα. Αυτό θα συμβεί και τώρα, διότι τελικός ρυθμιστής της ιστορίας είναι ο Θεός. 
Καλή Ανάσταση σε όλους. Καλή δύναμη! 

 Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως

11 Απρ 2020

Γράμμα στον ενορίτη μου με πόνο ψυχής


Αγαπητοί μου ενορίτες 

Από αύριο Κυριακή των Βαΐων ξεκινάει η ιερότερη και αγιότερη εβδομάδα του εκκλησιαστικού μας έτους. Του Πάθους, του Σταυρού, και της Ανάστασης του Χριστού μας, 
Επικοινωνώ με αυτόν τον τρόπο μαζί σας, καθώς η λοιμική νόσος ανέτρεψε την ζωή μας, όχι μόνο στην καθημερινότητά της, αλλά μας στέρησε την σχέση μας με την λατρευτική και λειτουργική ζωή. Στερηθήκαμε πολλές από τις ακολουθίες της Σαρακοστής και τώρα με πόνο την ομορφιά των ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδος. 
Όσοι από εμάς βιώνουμε την πίστη μας με συμμετοχή στη Θεία Λατρεία και όχι ως πατροπαράδοτο έθιμο και συνήθεια, αντιλαμβανόμαστε αυτή την εσωτερική συντριβή. 
Πρώτος εγώ αδερφέ μου θλίβομαι που θα στερηθούμε αυτή την κοινωνία και χαρά της Μεγάλης Εβδομάδος και κατανοώ πλήρως και την δική σου θλίψη που δεν θα προσκυνήσεις τον Νυμφίο, τον Εσταυρωμένο, τον επιτάφιό του και δεν θα ανάψεις το κερί της αναστάσεως. 
Αυτή την θλίψη όμως είναι ανάγκη να την μετατρέψουμε σε δύναμη πίστης και ψυχής. Αν πραγματικά έχουμε αγάπη Χριστού και αγαπάμε τους δικούς μας ανθρώπους αληθινά ας μην γίνουμε εμείς αιτία να δοκιμασθούν από την ύπουλη αυτή ασθένεια. 
Η αγάπη απαιτεί και αξίζει θυσίες και είναι η ώρα της δικής μας θυσίας απέναντι στον Χριστό και στην κοινωνία μας. 
Σας παρακαλώ λοιπόν να δείξουμε την αναγκαία σοβαρότητα. Τι νόημα θα έχει αλήθεια να απαιτήσουμε να πάμε στην Εκκλησία όταν η παρουσία μας εκεί μπορεί να γίνει αιτία μετάδοσης αρρώστιας και μάλιστα λοιμικής και τόσο απειλητικής; Μην προσπαθήσουμε να ερμηνεύσουμε διλήμματα όπως γιατί η εκκλησία και όχι και άλλοι οργανισμοί; 
Αυτή την ώρα δεν θα οδηγηθούμε σε ασφαλή συμπεράσματα. 
Ως μέλη της Αναστάσιμης Εκκλησίας μας, είναι στο χέρι μας να ξεπεράσουμε την δοκιμασία αυτής της περιόδου, για να μπορούμε στη συνέχεια να χαιρόμαστε και να γευόμαστε, όλοι μαζί, την χαρά της συμμετοχής μας στην λατρευτική και λειτουργική ζωή Της. Για να είναι η ζωή μας μια διαρκής Ανάσταση. 
Εμπιστευόμαστε την Εκκλησία μας, ακούμε και εφαρμόζουμε τις παραγγελίες της, καθώς και όσα συστήνουν οι ειδικοί Επιστήμονες. 
Προσευχόμαστε και παρακαλούμε τον Κύριο μας που πορεύεται προς το εκούσιο Πάθος Του, την Παναγία Μητέρα Του και όλους τους Αγίους μας, να μας λυτρώσουν από αυτή την δοκιμασία για να μπορέσουμε όλοι μαζί να γιορτάζουμε κάθε μέρα της ζωής μας, μεταμορφώνοντας την σε Πάσχα, σε Ανάσταση. 

Στα πλαίσια της εκκλησιαστικής οικονομίας θα τοποθετηθεί στον κοιμητηριακό ναό του Αγίου Νικολάου από αύριο 12 Απριλίου 2020, η εικόνα του Νυμφίου και στη συνέχεια ο Εσταυρωμένος και ο Επιτάφιος, για όσους από εσάς επιθυμείτε να προσκυνήσετε κατά μόνας. 

Με την ελπίδα ότι θα σεβαστείτε πλήρως τις υποδείξεις της εκκλησίας και της πολιτείας εύχομαι αυτό το διαφορετικό Πάσχα να δράσει ωφέλiμα στις καρδιές όλων μας. 

Καλή Ανάσταση 
 π. Γεώργιος Μανωλόπουλος